O JUDO

1.Zasada JU -Ustąp aby zwyciężyć

Jeśli mocniejszy przeciwnik mnie popchnie, na pewno upadnę do tyłu, nawet jeśli zablokuję z całej siły. Jeśli natomiast w momencie pchnięcia ustąpię i wykorzystam stratę równowagi przeciwnika do wykonania własnej techniki to mam szansę na zwycięstwo.

2.Zasada SEIRYOKU ZENYO -Maksimum skuteczności przy minimum wysiłku

Zasada ta opisuje dobór właściwego sposobu do określonej sytuacji, polega ona na optymalizacji działania zawodnika.Nie należy przecież po pchnięciu rzucać przeciwnika w tył lecz w przód.

3.Zasada JITA KYOEI -Przez czynienie dobra nawzajem do dobra ogólnego

Ta zasada mówi o szlachetnych założeniach etyki judo, zabrania używać judo poza treningiem lub walką sportową z wyjątkiem obrony koniecznej. Mówi jeszcze o dbaniu o współćwiczących, szczególnie o naszego partnera.

1) Techniki rzutów (NAGE-WAZA) stosowane po wytrącaniu przeciwnika z równowagi. W judo stosowane są tylko techniki prowadzące do upadku przeciwnika na plecy (upadek na brzuch nie jest punktowany). Rzuty dzielone są na grupy:

1a) Rzuty wykonywane stojąc (TACHI WAZA), Atakujący w teorii nie traci równowagi podczas rzutu. Techniki te dzielone są na:

- Rzuty wykonywane rękoma (TE WAZA)

- Rzuty biodrowe (KOSHI WAZA)

- Rzuty nożne (ASHI WAZA)

1b) Rrzuty poświęcenia (SUTEMI WAZA), atakujący poświęca swoją pozycję stojącą by rzucić przeciwnika na ziemie.

- Rzuty z upadkiem na plecy (MA SUTEMI WAZA)

- Rzuty z upadkiem na bok (YOKO SUTEMI WAZA)

2) Techniki obezwładnień (KATAME-WAZA) dzielone na następujące grupy:

2a) Trzymania (OSAE-KOMI WAZA) stosowane są tylko w parterze (NE WAZA)

2b) Duszenia (SHIME WAZA)

2c) Dźwignie (KANSETSU WAZA)

Dźwignie i duszenia w walce sportowej stosowane są zwykle w parterze. Nie ma zakazu używania tych technik w stójce są tam jednak rzadko spotykane.

W sportowym Judo zakazane są kopnięcia i uderzenia (ATEMI-WAZA) oraz atak rękami na nogi gdy przeciwnik stoi na macie.

Trening opiera się na ćwiczeniu padów, rzutów, dźwigni i duszeń oraz metod obrony i kontrataków. W trakcie treningów przeprowadzane są tak zwane randori czyli sparingi.

Oprócz technik walki duży nacisk kładzie się na ogólną sprawność fizyczną, dlatego trenerzy często włączają w program treningów elementy gimnastyki oraz w przypadku starszych zawodników elementy treningu siłowego.

Treningi Judo cechuje specyficzny ceremoniał.

Każdy trening zaczyna się i kończy zbiórką, na której zawodnicy ustawiają się w szeregu od najwyższego stopnia DAN/KYU do najniższego i wykonują w kierunku trenera ukłon zwany Rei.

Wchodząc i schodząc z maty treningowej każdy zawodnik powinien wykonać ukłon w kierunku maty. Również każdą walkę zaczyna się i kończy ukłonem w kierunku przeciwnika.

Podczas treningów ćwiczone mogą być także techniki zakazane w walce sportowej ale wymagane do zaprezentowania na egzaminach na kolejne stopnie KYU i DAN.

Przeciwnicy prowadzą walkę na macie o wymiarach 8x8 m. Walka trwa 4 minuty (dzieci moga walczyć krócej - decyduje regulamin turnieju).

Zwycięża ten zawodnik który skutecznie wykona jedną z poniższych technik:

- rzuci przeciwnika na plecy,

- utrzyma go leżącego na macie przez 20 sekund

- założy dźwignię bądź duszenie w sposób, który doprowadzi przeciwnika do poddania się.

W każdym z powyższych przypadków zawodnik uzyskuje ippon i kończy walkę przed upływem regulaminowego czasu.

Jeżeli żaden z zawodników nie uzyska ipponu w regulaminowym czasie walki, wygrywa ten który w trakcie jej trwania zdobędzie najwięcej punktów Waza-ri. Punkty Waza-ri nie sumują się do punktu Ippon (kiedyś przyznanie dwóch wazari oznaczało Ippon i kończyło walkę).

Kary nie wpływają na wynik walki. Wyjątkiem są dwa przypadki:

- Otrzymanie trzech kar w jednej walce oznaczy dyskwalifikację

- otrzymanie kary w dogrywce kończy walkę i oznacza zwycięstwo przeciwnika.

Karę (Shido) można otrzymać miedzy innymi za: wykonanie niedozwolonej techniki, bierność w tym ucieczkę poza matę, nie wykonywanie poleceń sędziego i niesportowe zachowanie.

Dzieci do lat 12 nie wykonują duszeń i dźwigni.

Na zawodach wyższej rangi zawodnicy od wieku juniora młodszego startują obowiązkowo w judogach niebieskich lub białych dla łatwiejszego rozróżnienia walczących.

Zmiany w przepisach walki ważne od początku 2017 roku dostępne są TUTAJ

Ubiór zawodnika nazywany jest Judogą (Judogi). Na Judogę (Judogi) składają się spodnie (zubon ), bluza (uwagi) i pas (obi). Strój jest wykonany z bawełny z tym że góra jest bardzo gruba i wytrzymała by nie uległa rozerwaniu w trakcie walki lub treningu.

Kobiety zakładają pod judogę biały podkoszulek. Wszelkie elementy biżuterii oraz zegarki są zabronione. Zawodnicy trenują i walczą boso (bez skarpet).

Ze względu na kontaktowy charakter Judo, do higieny osobistej zawodników przykładana jest duża waga. Zawodnik może zostać wykluczony z zawodów lub treningu jeżeli nie zadba odpowiednio o czystość ciała i judogi.

W Polsce każdego weekendu organizowane są dziesiątki turniejów Judo. Organizatorami są kluby Judo. Zawody rangi mistrzostw Polski, regionu i wojewodztwa są organizowane na zlecenie regionalnych związków Judo lub Polskiego Związku Judo. Turnieje mają zróżnicowany poziom. W przypadku turniejów dziecięcych i towarzyskich adresowane są one do zawodników o różnym stopniu zaawansowania. Nie ma obowiązku uczestnictwa w zawodach, jeżeli judoka chce trenować rekreacyjnie to ma taką możliwość.

Judo jest bardzo popularnym sportem w Polsce. Zawody na które przyjeżdża ponad 1000 zawodników wszystkich kategorii wagowych nie należą do rzadkości.

Na turniejach zawodnicy podzieleni są na kategorie wiekowe, wagowe i płeć ( w kategoriach dziecięcych dziewczyny mogą walczyć z chłopcami... i nierzadko wygrywają).

Judo trenować może każdy (jeżeli nie ma przeciwwskazań medycznych) , niektóre kluby prowadzą nawet treningi osób niepełnosprawnych. Jednak większość klubów, w tym i nasz, koncentruje się na treningach dzieci i młodzieży.

Istnieją w Polsce kluby Judo (np. GKS Czarni Bytom) trenujące osoby dorosłe (...takie mocno dorosłe) takie treningi mają zwykle formę rekreacyjną.

Nie ma ściśle określonego dolnego i górnego wieku. Najmłodsze dzieci w wieku przedszkolnym trenują tak zwane "Funny Judo", które jest bardziej zabawą z elementami treningu technik walki niż prawdziwym treningiem. Od około 8 roku życia dzieci zaczynają trenować "prawdziwe judo sportowe".

Zaczynając treningi młody judoka trafia zwykle do grupy naborowej gdzie przez kilka miesięcy uczy się podstaw, wzmacnia swoją kondycję fizyczną oraz uczy się etykiety Judo. Po pewnym czasie, zwykle kilka miesięcy do roku czasu, zostaje skierowany do grupy bardzie zaawansowanej.

Wg obecnego regulaminu PZJ Judoka może stać się zawodnikiem w chwili wejścia w wiek młodzika czyli po ukończeniu 12 roku życia. Od tego momentu może otrzymać licencję zawodniczą oraz startować w oficjalnych zawodach mistrzowskich i pucharowych. Z przyczyn bezpieczeństwa, warunkiem wzięcia udziału w takich turniejach jest zdanie egzaminu na minimum 5 Kiu.

Odpowiedź na to być może najważniejsze pytanie pozostawiliśmy na koniec. Judo jest sportem zapewniającym doskonały i harmonijny rozwój fizyczny młodego człowieka. Ten sport kształtuje charakter i osobowość, uczy cierpliwości, systematyki, szacunku dla przeciwnika i kolegów. Treningi Judo to doskonały sposób na aktywne spędzenie wolnego czasu oraz.... poznanie ciekawych osób i zawarcie nowych przyjaźni.

Judo jest sportem walki a nie sztuką walki, nie jest ukierunkowane na samoobronę, nie znaczy to jednak że nie nadaje się do tych celów.

Trenerzy zawsze podkreślają że przygotowują zawodników do walki na macie w sposób zgodny z etyką tego sportu.

Walka poza matą może mieć jedynie miejsce w sytuacji absolutnej ostateczności i nigdy nie powinna być powodem do dumy.

Judo jest sportem indywidualnym za wynik walki odpowiada tylko zawodnik, jeżeli przegrasz walkę, to będzie to tylko Twoja porażka i tylko Ty za nią będziesz odpowiedzialny, nikt nie będzie miał do Ciebie pretensji ...no może poza trenerem. Jeżeli naprawdę dasz ciała to możesz spodziewać się kilku uwag pod swoim adresem 😀. Co ciekawe ten sport buduje także silne relacje przyjaźni między trenującymi. Judo nie można trenować indywidualnie. Judoka musi mieć partnerów do treningu. Długie godziny spędzone na treningach i wspólne wyjazdy na zawody sprzyjają budowaniu silnych relacji przyjaźni i zaufania.